wanhoop op de m2

Gisteren dacht ik in de middag, kom, we gaan nog even wandelen... Eerst lekker over het veld van de Wolfskamer en dan nog een stukje bos... In dat stukje bos, is een deel gereserveerd voor het wild, althans, dat denk ik. Manshoge bramenstruiken woekeren er over omgevallen bomen. Scooby dook er in... en kwam er niet meer uit! Na 15 minuten wachten en roepen ben ik naar een opening in de bramen gaan zoeken, misschien was ze in de problemen? Ik baande me een weg door de stekels en verdomd, daar liep ze! Snel aan de riem en op zoek naar een uitgang... Met een zeer onwillige Scooby aan de riem worstelde ik me als een kip zonder kop door de negorij. Nou hebben we het hier over een stukje bos ten grootte van een voetbalveld, niet zo heel groot dus. Maar ik kan op een postzegel verdwalen! Ik zweette als een otter, was Molly ondertussen kwijt, stiksjachrijnig en het begon te schemeren... Waar was toch in godsnaam het pad? Ik raakte in paniek!! Het is toch niet te geloven dat je in zo'n klein stukkie bos compleet de weg kwijt kunt raken... En áls ik dan wist waar een pad was, was het onmogelijk om door de bramen te komen. Ruim een uur ben ik bezig geweest, toen stond ik eindelijk weer op een pad. En ooooo wat was ik nijdig!! Ik zat onder de dorens, een klein wandelingetje kwam neer op 2 uur!! En het was ondertussen zo goed als donker. De gedachten die tijdens dit avontuur door mijn hoofd flitsten waren nog het meest genant... ik dacht aan dat programma op Nat. Geographic, "I shouldn't be alive". Ik zag mezelf met een machete de bramen te lijf gaan. Ik zag een sproei-vliegtuigje op mijn commando een lading Agent Orange over die bramen storten... En als ik nou nog heeeeel veel wild gezien zou hebben, slechts één konijntje en één ree! Ik vraag me af of die ree daar ook al een aantal dagen aan het dolen was, zo'n beestje kan toch ook hopeloos verstrikt raken? En wat had Scooby daar nou te zoeken? Ik denk dat ze de geur van rottend vlees rook, het stond er namelijk vol met van die vieze stinkzwammen...