nostalgie

Mensen die mij al wat langer volgen, weten dat ik een zwak heb voor geschiedenis. Als kind al, was ik bijvoorbeeld gefascineerd door opgravingen, vooral in het centrum van Amsterdam. Zodra er in het centrum een schep de grond in ging, wilde ik er met mijn neus bovenop staan! Fundamenten van vroegere bebouwing? WAUW! Vooral, als er nog een oude beerput wordt aangetroffen!! Zojuist snuffelde ik tussen mijn foto's en kwam plaatjes tegen, die ik ooit wat haastig nam, in de steeg naast den Haan & Wagenmakers;

Ik weet niet of het al bestaat, maar wat zou het fantastisch zijn als alle gevelstenen van Amsterdam in een boekje zouden staan, met beschrijving! Waar hingen ze origineel? Veel stenen hangen namelijk niet meer op de oorspronkelijke plaats. Bij het Historisch Museum, of Amsterdam Museum zoals het nu heet, is er zelfs een buitenmuur vol gevelstenen! Ik denk dat ik, zodra ik weer eens in Amsterdam ben, naar het museum ga. Eens kijken of ze zo'n boek hebben... En ongetwijfeld is er ook een hoek met vondsten van de aanleg van de tweede metrolijn, net zoals in mijn jeugd, tijdens de aanleg van de eerste metrolijn! Wat zou ik graag op mijn knieën door de prut kruipen met het archeologisch team....

Hellup....

ik heb een opruim-aanval! En waar ik vroeger gewend was aan één zo'n dag in de maand, ben ik nu al meerdere dagen in de bonen... Ik ben zo bang dat het de overgang is?! Bang, want stel je voor, dat dit is hoe ik vanaf nu zal zijn, een poetsdiva! Brrrrr, het idee! Vandaag was toch wel een dieptepunt; ik stond om 8 uur op, want, ochtendstond heeft goud in de mond... Na twee keer koffie en een douche, heb ik een oud matras naar beneden gesleept en achter in de Landrover gepropt. Toen naar de dump gereden. Vervolgens de hondjes uitlaten... en daarna maken dat ik wegkwam van de parkeerplaats, aangezien de Laro een fikse olievlek achterliet, net naast mn emmertje! Thuis heb ik de ladder gepakt, en ben de dakgoot gaan leeghalen. Normaal een klus waarna ik tevreden met mezelf, zonder schuldgevoel mijn lapjes pak... Niets van dit alles vandaag, nee! Hup, ladder opruimen, bladblazer pakken en op zuigstand de voortuin bladvrij gemaakt. En ach, als je dan toch bezig bent, dan ook maar gelijk de zijtuin, even de kliko afvullen... Daarna ben ik de garage ingedoken en heb een plek gecreëerd voor mijn lounge-bankstelletje... Jawel, het staat binnen! Garage aangeveegd, en nog wat spullen klaargezet voor de dump. Toen liep ik de keuken in, en zag dat mat-glas keukenraam... dus hup, emmertje sop, en de binnen én buitenkant gelapt... ook maar meteen de vensterbank opgeruimd, weg met al die oude plantjes... Affijn, het moge duidelijk zijn, ik heb een probleem! Het is nu avond, ik zou al lang met mijn lapjes bezig zijn geweest, als ik niet de kriebel had om de zijkamer te gaan opruimen! Maar ik zal sterk zijn!! Ik ga nu verder met mijn lapjes!!! Ik ben honderden 2 x 2 inch vierkantjes aan het snijden.... gewoon voor nine-patches;

Maar stiekem heeft dit natuurlijk ook weer met opruimen te maken... wég met al die scraps!!!

Weekendje weg....

 We zijn in Geesteren!! Op een hele mooie locatie!!!

Deze vervallen schuur, is opnieuw opgebouwd, met gebruik van de oude materialen, en het is FANTASTISCH mooi geworden!! Overal zijn de oude balken te zien, zooooo mooi!!

 

Dit is de kamer van Elsbeth en ik:

En wat doen dames van twee quiltwinkels als ze met elkaar de hort op gaan? Die gaan gezellig naar een derde winkel, JOOKIES!

We volgden een workshop, en namen natuurlijk uitgebreid de tijd in het winkeltje! Iedereen verliet het pand met een tasje in de hand......

Joepiejoepie!

Na de melancholie van gisteren, nu wat vrolijkers! Vandaag ga ik pakken voor ons weekendje Petra Prins / den Haan en Wagenmakers! Van vanavond tot en met maandag zijn we er gezellig  met z'n allen tussenuit! Wat zal dat lachen worden!!! Ik heb er zooooo zin in! Waar we heen gaan? Dat is dus nog steeds een raadsel... ondanks al onze pogingen om informatie te ontfutselen bij Petra. Ze is onverbiddelijk...

 Ook leuk is, het kadootje voor Jeroen, vorige week was hij jarig. Dit is een eierscheider....

 

Maar helemaal fantastisch is dit; voor het eerst van mijn leven ga ik oud-en-nieuw in het buitenland vieren! Jeroen en ik gaan naar:

Egypte!!! Met de Rode Zee voor de deur en Luxor, Karnak, en de valleien in het achterland, weet ik zeker, dit wordt GEWELDIG! Zoveel te doen, dat ik me afvraag of 8 dagen genoeg is... Ik ga niet duiken, dat kost me te veel tijd. En daarbij, duikbuddy Gijs gaat niet mee... Maar ik wil zeker snorkelen, en dus kan ik mijn onderwaterhuis/camera weer eens gebruiken! Twee jaar geleden gekocht voor onze laatste duikcursus (met Gijs) op Curacao, en meegenomen naar 30 meter diepte.... heel bijzonder! Ik ben een slechte fotograaf, dus moet Jeroen de foto's maar maken, neem ik wel het Iphone onderwaterhuisje...
Terwijl ik dit schrijf, draait Gravitiy op Spotify... en dit keer geen melancholie! Slechts fijne herinneringen aan duiken met Gijs, en een glimlach van oor tot oor!
Jeroen heeft al een golfbaan ontdekt in Hurghada en er is de mogelijkheid om per luchtballon over de Nijl en de Valleien te varen... Wauw, in een luchtballon, dat is een kinderdroom van mij! Eigenlijk zou ik ook graag naar Caïro gaan, er is tenslotte een vliegveld bij Hurghada. Maar ik ben bang dat daar niet genoeg tijd voor is. Hopelijk vliegen we over de pyramides op de heenweg... Dat is ook mooi, dat heb ik ooit gezien tijdens een tussenlanding op Caïro, vanuit Kenya. Mooi uitzicht, maar helaas toen een nogal lange tussenlanding, Irak was net Koeweit binnengevallen... Gewapende soldaten om het vliegtuig, aangezien er die avond allerhande staatshoofden arriveerden voor een spoedoverleg. Hoge hekken en de tankwagen met kerosine aan de verkeerde kant van die hekken... Laten we hopen dat de Gaza/Israël situatie niet uit de hand loopt nu. Ik ben al eens in Egypte geweest, en heb alles van Sakkara tot Abu Simbel gezien, maar voor Jeroen is het de eerste keer, en ik gun het hem zo!!!

melancholie...

Soms, kan ik om onverklaarbare reden, zomaar in melancholie verzinken... Gisteravond had ik nog geen idee waarom, vanochtend onder de douche viel er een kwartje. Een en Een, werd twee...
Gijs belde mij eergisteren, hij had de uitslag van zijn tentamen; een 9! Ik ben zo trots op ons kind!! Koppel dat nieuws, aan muziek, waar ik ook emotioneel van kan worden, zoals op dit moment een live-versie van Gravitiy, van John Mayer, en voor ik het weet bevind ik me in een emotionele roller-coaster... Onder de douche bedacht ik me, dat ik een krantenartikel kreeg van mijn moeder:

Het is al weer wat weken geleden dat ik het las, maar onderhuids houdt het me bezig... Ik ben dus, na de problematische geboorte van Gijs, jarenlang bang voor-, en boos op mijn lijf geweest, VOOR NIETS! Waarom konden ze dit niet eerder ontdekken? En nu is diezelfde Gijs begonnen aan zijn studie geneeskunde, en haalt een 9 voor zijn tentamen... Onder de douche, komen de tranen, verwarrend die cocktail van trots en emotie! Zet hem op Gijs! Wie weet hoe jij de mensheid een dienst gaat bewijzen, maar wat jouw toekomst ook brengt, weet dat ik hoe dan ook TROTS op je ben!!
En ik ben blij dat ik nu weet waar de melancholie vandaan kwam, en het kan laten rusten!

Mijn nieuwe nestje en Landrover perikelen...

Het was goed te doen, eigenlijk was het moeilijkste, het stoeien met die enorme kartonnen dozen... Gelukkig was Elsbeth aanwezig om zo nu en dan de helpende hand te bieden;

Handig, zo'n sjaal... Maar dit is het geworden:

Hmmmm, helemaal tevreden!! Let even niet op de rommel op de achtergrond, dat is een berg quiltspullen die mee moeten naar ons weekendje Zutphen/Amsterdam! Komend weekend gaan we gezellig met de Zutphense dames een weekend weg.... Waarnaartoe? Geen idee, Petra en Nel zwijgen in alle talen.... Maar gezellig wordt het zeker! Bep is niet de enige die zegt "LIKE"!

Dat niet alles op rolletjes loopt, toont de volgende foto:

Al ruim twee maanden houdt mijn Larootje een brug bezet bij een plaatselijke garage. Er moest een olielekkage verholpen worden, maar dat blijkt moeilijker dan voorzien. Reeds drie maal is de krukaskeerring vervangen, maar de boel blijft lekken. Ondertussen is ook de oproep voor de APK-keuring binnen gekomen, en ik houd mijn hart vast... Niet dat hij op die lekkage afgekeurd zal worden, maar hij moet toch op zn minst in elkaar zitten vóór 4 december. Nochtans hangt de versnellingsbak in de touwen, en ligt de werkplaats vol met stoelen, bodemplaten, koppelings onderdelen en wat al niet meer. Vanochtend zat ik naar een programma te kijken op Discovery, dat ging over het opknappen van een oude Kever. Toen ze vertelden dat de motor vervangen moest worden vanwege een blijvende krukas-lekkage, schoot mijn gemoed toch enigszins vol... Stel je voor, mijn bijna compleet originele Larootje uit 1973 (alleen een nieuw, gegalvaniseerd chassis) met een andere motor.... Dat wil ik niet!!! Ik geef toe dat ik zo af en toe speel met de gedachte hem te verkopen, maar vanochtend was die gedachte ver weg!!!

IKEA

Vrijdag, kon ik op internet lezen, dat mijn bank vandaag tussen 7:30 en 10:15 uur, zou arriveren... Dus wat doet een Joos? Die draait zich nog eens lekker om, als de wekker af gaat. Om 7:20 sloegen de honden aan... WAAT? Jawel hoor, de bank!

En nu zit ik dus op mijn oude bank, knus in mijn kuil, met 50 tinten grijs naast me;

...en vraag me wanhopig af, hoe ik ze dit ga afleren?! Ik denk dat ik niet eens een poging ga wagen... Ik vind het stiekem namelijk errug gezellig!
Wat ik ook errug gezellig vind, is Spotify! Voor een tientje per maand, kan ik alle muziek downloaden die ik maar wil! Gewoon op mn laptoppie en dan staat het hoppakee op mn Iphone, en diezelfde Iphone kan ik als afstandbediening gebruiken om mijn tuner te bedienen. Dat is GENIAAL!! Dank je wel Jeroen, ik begin me helemaal iemand van deze eeuw te voelen!
Enne, DAAAAAG Itunes!!!

Oeps......

Dinsdag ging ik naar Zutphen, even lappies neuzen en "schoonzusje" oppikken.... Elsbeth gaf les aldaar, en ik vind dat een prachtig excuus om de collega's daar weer eens te zien! Heerlijk weerzien, altijd gezellig! Natuurlijk kocht ik lapjes, maar eenmaal thuis, belandde het tasje op tafel, want drukdrukdruk... Woensdag heb ik gewerkt, de hele dag, dus ook weer renjerot! En dus, vond ik het tasje vanochtend pas terug, erg he? Maar het leuke is, dat je dan al weer een beetje vergeten bent, wat je gekocht hebt, en het uitpakken toch weer een verrassing is!

Vandaag een relatief rustige dag, dus misschien kan het mes er zelfs in!!!

Ouderwets klaverjas-avondje

Gisteravond was gezellig, bedankt Monique en Jurr en Marjo! Hierbij nog een foto van wat voor kaarten ik bijna continue kreeg....

Dank je wel Dagmar!!!

St Maarten....

..en ik realiseer me dat ik wederom vergeten ben snoep in huis te halen! Wederom, omdat ik vorig jaar ook al noodgedwongen de avond doorbracht met de gordijnen stijf dicht en de lampen laag. En toen ik om een uurtje of 8 dacht dat het veilig was, en de hond ging uitlaten, werd ik bestormd door de buurkinderen met hun bijna voltallige klas.... Ze is er wel!!! Dat dus niet weer, vanavond vlucht ik naar Utrecht.... Ik gooi mijn tartaartjes, boontjes en oesterzwammen in een tas, en eet bij mijn kind! We eten zijn zelf-gekweekte paddestoelen, kijk;

Hmmm, smullen!!! Hopelijk vieren ze in Utrecht geen St Maarten...

En dan wil ik nog dit laten zien:

Deze week hingen deze posters bij ons in de bushokjes, en ik moest meteen aan ex-zwager Raf denken... Toen ik donderdag, op weg naar Amsterdam, een hokje in het dorp passeerde, zag ik daar mannen aan het werk met het glas. Ik heb snel de auto gekeerd, terug! Ik vroeg de mannen hoe ik aan zo'n poster kon komen, ze keken elkaar aan, haalden die poster er uit, en gaven hem zo maar mee!!! Ik was helemaal van mijn stuk!! Zo lief!!!! 's Avonds meteen via Facebook aan Raf laten zien, en hij wil hem graag hebben! Het is een enorme poster, ik gok zo'n 1.80 X 1.50 meter, het was moeilijk om hem op de foto te krijgen... Ik zal hem in een lege kartonnen koker van een rol den Haan & Wagenmakers stof doen, dan blijft hij mooi!

Voor de bijl!!!!

Moest ik toch zo maar onverwacht werken..... En dan ook nog eens in de reakties lezen, dat de laarzen van een Nederlandse ontwerper zijn (Rem Koolhaas)!! Ik ben al eens voor minder gezwicht....

perfectie in leer.....

Vlak bij de winkel, in Amsterdam, zit een nogal eigenaardige schoenenwinkel, United Nude. Ik loop daar wel eens langs, op weg naar het postkantoor. Ik verbaas me altijd over de rare schoenen in de etalage, en vraag me af of er werkelijk dames zijn, die ze dragen. Laatst, toen ik weer eens naar het postkantoor geweest was, stond ik daar ineens oog in oog, met de perfecte laars!! En sindsdien, krijg ik ze niet uit mijn hoofd, ik wil ze BEZITTEN! Kleding en schoenen zijn normaliter niet zo mijn "ding". Dus wat gebeurt er in godsnaam met me... Ga ik hier weerstand aan kunnen bieden? Als het goed is, heb ik deze week niets in het centrum van Amsterdam te zoeken.... maar ik zou natuurlijk bij Elsbeth een kopje koffie kunnen doen, en dan even snel die laarzen passen....?

Nieuw project?

Oooo kijk eens wat ik op Amazon.com vond:

De quilt op de voorkant van dit boek, heet "Pie in the Sky", en ik vind hem helemaal fantastisch!! Momenteel ben ik een quilt voor Petra aan het doorquilten, maar mijn handen jeuken, om met dit patroon aan de slag te gaan! Vanavond ga ik eens voorzichtig lapjes bij elkaar zoeken....
En dan heb ik nog iets nieuws, en wel datgene waar het boek op ligt;

Jawel, ik heb een heuse "hocker"! Sterker nog, ik heb de bank die erbij hoort, ook gekocht! Afgelopen vrijdag, bij IKEA! Maar de bank komt pas over twee weken... Hij is niet zo lichtgrijs als op de foto hoor, dat zou niet handig zijn met drie honden. In werkelijkheid is hij donkergrijs, en de hoezen kunnen gewassen worden. Je kunt zelfs alleen nieuwe hoezen kopen, IDEAAL!
Even denken, nog meer te melden? O ja, 50-tinten-grijs-fans, ik kan jullie melden dat ik vanmorgen met veel plezier in deel twee begonnen ben.
Tot slot nog een paar foto's, gisteren genomen in de oude Bruynzeel fabriek in Zaandam, waar we door het hek geglipt zijn;

Ik vond het een soort mystieke ervaring, om door die enorme hallen te lopen, waar zoveel mensen jaren van hun leven hebben doorgebracht, werkend, pratend, lachend, schreeuwend... En nu is alle geluid verstomd, doodse stilte, er is niets van over... Een heel raar idee! Wat ik heel mooi vond, was de afbladderende verf, alsof het gebouw iets van zijn verleden, aan het heden wilde tonen. Bij dit staaltje graffitti was dat ook zo:

En daar word ik stil van, kijk maar;