Landrover-geweld

Gisteren hadden we de laatste off-road-dag van de Landrover Club. Ditmaal in Den Haag, op het gronddepot van de gemeente. Bovenstaande foto toont aan, dat ik een plas iets minder diep had ingeschat... Ik dook er met mijn neus vol in! Natuurlijk zat ik meteen muurvast, maar wonder boven wonder bleef de motor lopen!! Mijn rovertje loopt op LPG en benzine, dat maakt "haar" gevoeliger voor water. Door schade en schande wijs geworden (tijdens een rit in Brabant sloeg ze bij de minste regenplas al af), heb ik de bobine en ontsteking ingepakt met plastic en ducktape. Dat werkte dus boven verwachting goed! Wat is ze mooi he, met die modder erop? Nou hoeven mensen me niet continue te vragen "ga je er wel eens offroad mee"? Die vraag wordt namelijk altijd met een sarcastische ondertoon gesteld. Zo van, ach, een meisje met een Land Rover. Of; ja, zo'n auto uit 1973, daar kun je niet zoveel mee he? Nou, dit brikje heeft gisteren hellingen bedwongen, waar Discoveries het af lieten weten! Ik was weer bijzonder trots!
Eigenlijk was de grootste uitdaging, de mist op de snelweg. Ik reed voorop, aangezien ik de route in mijn tomtom had. Kon ik lekker de snelheid bepalen. Op de heenweg heb ik gemiddeld 90 kpu gereden, terug een stuk langzamer, 80 gemiddeld. Lichtjes van mijn voorgangers volgend... Het had wel wat, die mist. Ik voelde me een beetje alsof ik in een coconnetje zat, veilig en zacht. Volgend plaatje toont aan hoe mistig het in Den Haag was;

Ik heb de schade, die Scooby aan de bank had toegebracht, ondertussen hersteld. Eerst heb ik het gat opgevuld met quiltbatting en daarna een bijpassend lapje erop genaaid;

Nog wat impressie-plaatjes uit Den Haag;