Oma!

Zeg tegen Molly dat "oma" komt, en ze likt haar bek al af! Als kind hadden wij een witte poedel, Porky genaamd. Als wij tegen hem zeiden "opa en oma", zat hij de hele ochtend keurig op een stoel voor het raam te wachten. Zodra hij hun auto zag, brak hij de tent af... zo blij!

Bovenstaande foto; Porky bij mijn moeder op schoot, met opa en oma en een stukje van mijn broer, in Oostenrijk.

Nogmaals, zelfde vakantie, ik achter een vies taartje, slagroom zonder suiker, yuk! Porky lust best taartjes zonder suiker...

Maar nu wat anders, hier ben ik nu mee bezig:

Het is een quiltje voor de winkel, den Haan en Wagenmakers. Leuk he? Hier nog een foto:

Pepper die komt kijken of ik niet toevallig met eten in de weer ben...

Pepino op dag 4

Kijk nou toch, zo'n stoere vent!! Vandaag heeft hij lekker los gelopen. Pepino is het kleine zwarte hondje met het rode tuigje aan. Hij was weer helemaal blij! En hij luistert ook al best goed, beter dan Scooby!! De naam Pepino vind ik te lang om hem te roepen, dus is hij nu omgedoopt in Pepper, roepnaam Pep! Die naam past wel bij hem, het is een alert snel hondje! Vannacht 2 kleine plasjes binnen gedaan, overdag ging het helemaal goed. Hij heeft ook al begrepen dat de keuken verboden terrein is als ik kook. Dat is een nieuwe regel, ik werd een beetje gek van dat gekrioel om mijn benen... Samen met de dames gaat ook al beter dan ik had durven dromen...

Hij is er!!

Wat een spannende dag was het donderdag! Daar was hij dan eindelijk, in 3D in plaats van plaatjes en filmpjes op internet. Terug in de auto was een makkie. Hij is rustig gaan slapen op de achterbank. Thuis waren de dames niet helemaal te vinden in mijn idee, maar ondertussen is de sfeer al weer relaxed. Molly heeft zelfs al een beetje met hem gespeeld. Scooby is vooral de keuken aan het bewaken. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar waarschijnlijk noem ik hem Pepper, Pep in het kort. En o, wat is het een heerlijk kereltje! Hij is gewoon zo blijblijblij!! Wordt vervolgd....
(het is namelijk tijd voor de wandeling)

Vandaag is het zover....

Oooh, zo spannend! Straks ga ik mijn hondje ophalen op Zestienhoven! Vreemd hoor, na een halfjaar dagelijks kijken naar zijn foto en filmpje, zie ik hem straks in 3D! Ik voel me als een figurant in dat tv programma "Hello Goodbey" van Joris Linssen... Dat ik daar sta als treurige huisvrouw, wachtend op haar liefje... "Hoe lang kent u hem al mevrouw?" Nou Joris, eigenlijk ken ik hem alleen van internet, maar we hebben zo'n warm contact, we hadden meteen een klik! Echt, hij is mijn soulmate!! (ondertussen is duidelijk de onzekerheid in mijn ogen te zien, ongeruste blikken naar het aankomsttijden-bord en de deur, waar steeds minder reizigers uitkomen...) In mijn handen een zielig bosje slappe tulpen. Gek, het lijkt of iedereen nu wel buiten is, heb je hem misschien gemist? Waar heb je afgesproken? Eeeh, geen idee Joris, hij reageerde niet op mijn sms-jes, vlak voor vertrek. Ik heb toch echt geld overgemaakt voor een ticket, hij zal toch niet het vliegtuig gemist hebben?... Dit tafereel speelt zich dan af in een, in de tussentijd,  compleet verlaten aankomsthal... nog een laatste shot op afstand van mij, met afhangende schoudertjes, tulpjes glijden uit hun cellofaantje, wanhopige blik in de ogen... Langzaam realiseer ik me dat ik ben beetgenomen, mijn internet liefje is waarschijnlijk een ranzige oude man, die het geld voor het ticket al heeft omgezet in jajem en een plaatselijke hoer....
OooooNeeeee!!

Even wat nieuwe plaatjes, het is zo leeg hier!!

Vandaag heb ik nogal wat onverwachtte vrije tijd; zat ik er vorige week nog zo bij:

nu zit ik er zo bij:

Nee hoor, geen ski-incidentje! Deze kluns is gisteravond onhandig geweest, tijdens het laatste rondje met de honden. Zo sta je nog stevig in je laarzen, zo lig je languit op straat, met een verdraaid pootje... Niet te geloven, na al die smakkers van vorige week; wij waren met broer, zus, moeder, kinderen en respectieve aanhang in Oostenrijk. Met z'n 15en om precies te zijn. Oergezellig!! Kijk:

Ik heb zelfs nog even op een snowboard gestaan, maar dat was echt vragen om ongelukken. Na een paar keer loeihard vallen op knieën of achterwerk, heb ik dat onding teruggebracht naar de "Verleih". Gijs ook, we zijn er niet voor in de wieg gelegd. Mij rest slechts een pijnlijke herinnering, blauwe knieën, een gedeukt ego en deze foto:

Ooo wat is dat toch gevaarlijk, wintersport. En heus, ik heb een paar legendarische valpartijen meegemaakt. Laten we zeggen, ik ben geen ster-skieër!  Maar nooit hoor je over de gevaren van het uitlaten van je honden. Niksniet voorbereidende klasjes op sportscholen, speciaal schoeisel of trainings-schema's. Welnee, je wordt als hondenbezitter gewoon in het diepe gegooid! Zoek het maar uit!! Tja, dat moet een keer misgaan... Want zonder begeleiding ga je dat wandelen toch onderschatten!
Nadat ik was opgekrabbeld en de aarde onder mijn nagels had verwijderd, liep ik toch nog met verbazend gemak naar huis. Mooi, niets aan de hand, gelukkig! Maar om 3 uur 's nachts werd ik wakker vanwege de pijn in mijn voet. Zelfs er naar kijken deed al pijn... Vervelend, want ik moest vandaag en morgen werken bij dH&W! Wat ook heel vervelend is, is dat ik in mijn overmoedigheid van "dat honden uitlaten heb ik wel onder de knie", maandag avond een derde hondje heb geadopteerd... Een hondje in Spanje dat ik in oktober vorig jaar op internet zag staan. Destijds ben ik dus voor Scooby gegaan, maar dat spaanse kereltje wilde niet meer uit mijn gedachten.... Na maanden van wikken en wegen, heb ik het dus gedaan! Dit mannetje zit al 2 1/2 jaar in het asiel in La Linea en hij is pas 3 jaar oud. Als ik nou ook nog eens vertel dat hij heel erg op Mollie lijkt, dan snappen jullie dat ik geen schijn van kans had. Avond aan avond heb ik naar zijn foto en filmpje zitten staren... Als alles goed gaat en hij gezond wordt verklaard, komt hij volgende week op Vliegveld Rotterdam aan!

Zijn naam is Pepino, klik hier voor het filmpje!!

Oeps, wat doe ik nu???

Het ziet er hier een beetje uit als "page under construction". Dat komt omdat ik nogal enthousiast mijn Picasa fotoalbum heb opgeruimd. Ik vond daar een map met allemaal fotootjes die ik voor mijn weblog heb gebruikt, en dacht "weg ermee"!! Nou, wég zijn ze dus... geen idee hoe ik dit moet oplossen, HELP!!!